PREAMBUŁA – wersja robocza przed spotkaniem Grupy Roboczej w Nowym Sączu
Zapisy Kodeksu odnoszą się do sposobu gospodarowania przestrzenią w Karpatach. Ilekroć w tekście niniejszego Kodeksu użyte jest pojęcie „Konwencja Karpacka”, należy przez nie rozumieć Ramową Konwencję o ochronie i zrównoważonym rozwoju Karpat.
Kodeks formułuje ogólne zasady postępowania sprzyjające realizacji art.5 Konwencji Karpackiej, w brzmieniu „strony prowadzić będą politykę planowania przestrzennego mającą na celu ochronę i zrównoważony rozwój Karpat, uwzględniającą szczególne uwarunkowania ekologiczne i społeczno-gospodarcze występujące w Karpatach i ich ekosystemach górskich oraz zapewniającą korzyści dla lokalnych mieszkańców”.
Kodeks skierowany jest do władz jednostek samorządu terytorialnego oraz planistów, urbanistów i architektów, a także organizacji pozarządowych, inwestorów i deweloperów.
Opisane poniżej zasady sprzyjają tworzeniu podstaw dla zrównoważonego rozwoju oraz efektywnego gospodarowania przestrzenią w polskich Karpatach, uznając za podstawę działań kształtowanie ładu przestrzennego przy zachowaniu wartości przyrodniczych, kulturowych i krajobrazowych tego obszaru.
PREAMBUŁA – propozycja zapisów sformułowane na spotkaniu Grupy Roboczej w Nowym Sączu
Tradycja regionu a zwłaszcza otwarta przestrzeń to wielka wartość Karpat.
Może być źródłem rozwoju tych ziem i dobrobytu ich mieszkańców.
Podstawą do osiągnięcia tych celów jest właściwe kształtowanie przestrzeni, którego prawnym narzędziem jest planowanie przestrzenne.
Pozostałe zagadnienia potencjalnie do włączenia do preambuły
Dyskusja i opinie
Ochronę karpackich wartości wspierają zapisy Konwencji Karpackiej*.