Działanie 3.2.3. Ocena potrzeby wprowadzenia obszarowych form ochrony krajobrazów w kluczowych obszarach interwencji
Realizacja tego działania polega na określeniu potrzeb w zakresie zastosowania odpowiednich dla ochrony krajobrazów obszarowych form ochrony o których mowa w art. 6 ust. 1 pkt 2, 3, 4 i 9, art. 20 ust. 4 pkt 7 i art. 23a ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 16 kwietnia 2004 r. o ochronie przyrody, oraz art. 7 pkt 3 i art. 19 ust. 3 ustawy z dnia 23 lipca 2003 r. o ochronie zabytków i opiece nad zabytkami, w celu ochrony i odtwarzania krajobrazów, przez dokonanie analizy danych przestrzennych w celu ustalenia w jakim stopniu kluczowe obszary interwencji wybrane w wyniku realizacji Działania 3.2.1. pokrywają się z obszarami wcześniej objętymi obszarowymi formami ochrony; a następnie dokonanie oceny (w oparciu o uzyskane w ramach Działań 3.1.3. oraz 3.1.4. wyniki oceny stanu zachowania krajobrazów, identyfikacji i oceny istniejących lub potencjalnych zagrożeń, oraz oceny skuteczności podejmowanych wcześniej działań na rzecz zachowania, ochrony, odtwarzania i zrównoważonego użytkowania krajobrazów) jaka obszarowa forma ochrony byłaby w danym kluczowym obszarze interwencji właściwa i wystarczająca dla zapewnienia skutecznej ochrony krajobrazów; czyli dokonanie oceny, które z poniższych rozwiązań jest w danym przypadku zalecane:
- objęcie terenu kluczowego obszaru interwencji położonego w granicach obszaru chronionego inną obszarową formą ochrony, bardziej odpowiednią dla realizacji celu ochrony krajobrazów (podniesienie statusu ochronnego, np. w drodze uznania obszaru strefy ochrony krajobrazu położonej w granicach obszaru chronionego krajobrazu lub parku krajobrazowego za krajobrazowy rezerwat przyrody);
- objęcie terenu kluczowego obszaru interwencji położonego poza granicami jakiegokolwiek obszaru chronionego odpowiednią obszarową formą ochrony (np. w drodze uznania na mocy zarządzenia regionalnego dyrektora ochrony środowiska za krajobrazowy rezerwat przyrody; ustanowienia na mocy uchwały rady gminy zespołu przyrodniczo-krajobrazowego; lub utworzenia na mocy uchwały rady gminy parku kulturowego, pod warunkiem występowania w tym obszarze przynajmmniej jednego zabytku nieruchomego wpisanego do rejestru zabytków);
- podjęcie innych odpowiednich środków ustawowych, administracyjnych lub umownych na rzecz ochrony terenu kluczowego obszaru interwencji, w szczególności przez wprowadzenie odpowiednich zmian w dokumentach planistycznych (np. ustalenia przez radę gminy w studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy oraz w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego strefy ochrony konserwatorskiej obejmującej obszary, na których obowiązują określone ustaleniami planu ograniczenia, zakazy i nakazy, mające na celu ochronę znajdujących się na tym obszarze zabytków nieruchomych, o których mowa w art. 6 ust. 1 ustawy z dnia 23 lipca 2003 r. o ochronie zabytków i opiece nad zabytkami, np. krajobrazów kulturowych, układów urbanistycznych, ruralistycznych i zespołów budowlanych, lub parków, ogrodów i innych form zaprojektowanej zieleni; lub określenia przez sejmik województwa granic stref ochrony krajobrazów stanowiących w szczególności przedpola ekspozycji, osie widokowe, punkty widokowe oraz obszary zabudowane wyróżniające się lokalną formą architektoniczną, wyznaczonych w obrębie krajobrazów priorytetowych, zidentyfikowanych w ramach audytu krajobrazowego, istotnych dla zachowania walorów krajobrazowych parku krajobrazowego, wraz ze wskazaniem, które z zakazów obowiązują w danej strefie), w celu eliminacji lub ograniczenia zagrożeń dla zachowania oraz/lub odtworzenia krajobrazów.
Uwagi:
- realizacja Działania 3.2.3. wymaga uprzedniej realizacji wszystkich działań planowanych w ramach Celu operacyjnego 3.1., a następnie Działania 3.2.1. oraz Działania 3.2.2. ? Działanie 3.2.3. wynika z art. 4 oraz art. 9 ust. 2 Protokołu.
- Działanie 3.2.3. koresponduje z przewidzianymi w Programie ochrony i zrównoważonego użytkowania różnorodności biologicznej wraz z Planem działań na lata 2015-2020 (M.P. 2015 poz. 1207) zadaniem nr 13 „Ocena potrzeb i uzupełnienie sieci rezerwatów przyrody pod kątem ich ekologicznej reprezentatywności” (w ramach kierunku interwencji B.I. Doskonalenie sieci obszarów chronionych w celu zwiększenia skuteczności ochrony różnorodności biologicznej), oraz zadaniem nr 38 Włączenie zielonej infrastruktury do prac planistycznych na poziomie lokalnym (w ramach kierunku interwencji D.II. Wdrożenie koncepcji zielonej infrastruktury jako narzędzia pozwalającego na utrzymanie i wzmocnienie istniejących ekosystemów oraz ich usług).
